Wie heeft ze niet gezien de indrukwekkende foto’s van Eddy van Wessel. Wederom terechte winnaar van de Zilveren Camera 2019. Het is inmiddels de derde keer dat hij deze prestigieuze prijs voor de fotojournalistiek won (2012 en 2015).
De jury noemt het werk van Van Wessel: „Een overweldigende serie met dystrofische beelden van een uittocht door een woestijn, waarbij het onderscheid tussen slachtoffer en dader minder voor de hand liggend is dan een simpel goed en kwaad”. Volgens juryvoorzitter Marc Prüst draagt elk beeld iets bij aan het geheel. „Het neemt de kijker mee naar een wereld die ver afstaat van de gemiddelde burger in Nederland.” De serie raakte bovendien aan de discussie in de Nederlandse samenleving over het al dan niet terughalen van Nederlandse IS-kinderen, zei Prüst. (red. De Limburger)
Mijn droom
Voor mij een droom, niet om deze prijs te winnen maar om als fotograaf deze beelden te mogen maken. Stap voor stap probeer ik mijn droom om te zetten in realiteit. Zo mocht ik voor Unicef naar Libanon en maakte ik een mooie serie voor Bake for Life in Oeganda.
In mei ga ik naar de Payatas en het Manila North Cemetery om een reportage te maken van het leven van deze kansarme burgers. Ik wil de wereld laten zien welke wilskracht deze mensen hebben om te overleven.
Met mijn beelden wil ik mensen raken. Zoals ik ook geraakt word bij het zien van het werk van Eddy van Wessel. Niet alleen die traan of die lach maar geheel op authentieke wijze, op mijn manier!
Foto door Jacqueline van den Heuvel; Bezoek vluchtelingenkampen Libanon, met Unicef en Claudia de Breij.
